Recensie ‘Overleven met een eetstoornis’

Door Joke Verstuyf

Eetstoornissen, dat gaat om uitgemergelde jonge meisjes die slachtoffer zijn van een door slankheid geobsedeerd schoonheidsideaal, toch? Het boek Overleven met een eetstoornis toont een heel andere kant van deze ziekte. Het is een verhaal waarin de auteur Karolien Selhorst, journaliste en ervaringsdeskundige die “in het dagdagelijkse leven af en toe struikelt over een eetstoornis”, in dialoog gaat met personen met een eetstoornis. Niet enkel jonge uitgemergelde meisjes met anorexia, maar ook volwassen vrouwen en mannen die vaak al jaren de strijd aangaan met hun eetstoornis en op zoek gaan naar hoe ze kunnen (over)leven met hun eetstoornis.

Doorheen het boek heerst er een groot respect voor de persoon en wordt getoond hoe personen met een eetstoornis veel meer zijn dan “een eetstoornis-patiënt”. In afzonderlijke hoofdstukken worden ervaringen besproken over de invloed van de ziekte op sociale relaties (partner, kinderen, familie, vrienden en kennissen), school, werk en maatschappij. Telkens worden ervaringen gedeeld rond het bespreekbaar maken van de ziekte en de mogelijke reacties die hierop volgen door belangrijke personen in de omgeving. Er wordt ook stilgestaan bij het zoeken en niet-zoeken naar hulp en steun en het onbegrip dat personen met een eetstoornis (en andere ziektes) kunnen ervaren in hun omgeving. Toch blijft het hier niet bij. Op het einde van elk thema worden concrete tips en adviezen geformuleerd op een vrijblijvende en ongedwongen wijze. De boodschap is duidelijk; er zijn geen eenduidige adviezen mogelijk en elke persoon dient voor zichzelf – eventueel na raad te zoeken bij te vertrouwen personen – uit te zoeken hoe hij of zij het best kan (over)leven met de eetstoornis.

Mogelijks was het interessant geweest om de adviezen soms op te splitsen, naargelang de eetproblematiek. Iemand met ondergewicht zal immers andere moeilijkheden tegenkomen in de psychosociale omgeving in vergelijking met iemand met een normaal gewicht en overgewicht. Zo kan het voor iemand met ondergewicht moeilijk zijn om gezien te worden als een persoon los van de eetstoornis, terwijl personen met “onzichtbare” eetstoornissen net te kampen hebben met een gebrek aan geloof en steun. Hoewel de verschillende stemmen doorheen het boek wel aan bod komen, lijken de adviezen in sommige hoofdstukken toch hoofdzakelijk gericht te zijn op personen met ondergewicht. Een andere interessante aanvulling kunnen ervaringen zijn met betrekking tot professionele hulpverlening. Wat zijn positieve ervaringen en wat zijn mogelijke struikelblokken? En hoe zijn de ervaringen met eventuele opnames?

Niettegenstaande deze mogelijke aanvullingen, is Overleven met een eetstoornis reeds een rijkelijke informatiebron voor personen met een eetstoornis. Karolien Selhorst doorbreekt taboes en clichés rond eetstoornissen en toont de kracht van ervaringsdeskundigen, die als geen ander de ziekte van binnenuit kennen en dus ook tips kunnen uitwisselen rond het overleven met de eetstoornis. Het is een welkome afwisseling tussen de vele zelfhulpboeken die exclusief gericht zijn op het oplossen van de eetstoornis en daarmee uit het oog verliezen dat een persoon met een eetstoornis ondertussen ook een leven probeert te leiden en zoekt hoe zich te verhouden tot anderen, tot school of werk en tot een maatschappij waarin kwetsbaarheden als persoonlijke verantwoordelijkheden worden beschouwd. Daarmee is het niet alleen een aanrader voor personen met een eetstoornis die op zoek zijn naar meer kwaliteit in hun leven, maar ook voor mensen die van nabij te maken hebben met eetstoornissen en voor professionele hulpverleners die personen begeleiden met een eetstoornis.

Titel: Overleven met een eetstoornis
Auteur: Karolien Selhorst
Boekinformatie: Uitgeverij Cyclus
ISBN 9789085750536
Verschijningsdatum: 2014
Recensent: Joke Verstuyf