Persoonsgerichte zorg.

15 hefbomen voor zorgverbeteraars

Door Myriam Arren

Titel: Persoonsgerichte zorg. 15 hefbomen voor zorgverbeteraars
Auteur: An Ravelingien, Joke Lemiengre en Simon Malfait
Boekinfo: https://www.lannoocampus.be/
Verschijningsdatum: mei 2023
ISBN: 9789401490771
Recensent: Myriam Arren
Beoordeling:

Elke zorginstelling die zich momenteel op de kaart wil zetten, draagt persoonsgerichte zorg hoog in het vaandel. 

Met het boekje Persoonsgerichte zorg beogen de drie schrijvers laagdrempelig duidelijk te maken wat persoonsgerichte zorg daadwerkelijk betekent in de praktijk én zij counteren al zeer vlug de vooroordelen die vaak geformuleerd worden als ‘te druk, te weinig tijd, te weinig personeel …’. Dit door de nadruk te leggen op de ‘basics’; de essentie van het dagdagelijkse.

Dat het geen nieuwigheid is blijkt uit de verwijzing naar een gezegde van Hippocrates (400 jaar voor Christus): “Het is belangrijker te weten ‘wat voor een persoon’ een ziekte heeft dan ‘welke ziekte’ de persoon heeft”.

De ietwat fletse, donkere lay-out van de kaft springt weliswaar niet onmiddellijk in het oog hoewel ook een professioneel boek een blitse kaft verdient die (terechte) aandacht vraagt voor de inhoud, die wel op punt staat. Een persoonlijke ervaring gebruiken in een boek durft al eens een valkuil zijn, maar deze omzeilt men met pure elegantie en expertise.

Men stelt dat de basis van persoonsgerichte zorg 3 uitdagingen zijn; (h)erkenning, (on)macht en het (on)gezegde. Deze zijn de basisinzichten die voortdurend bewustwording vragen vanuit je grondhouding.

Ieder van hen krijgt vijf onderdelen of zoals de auteurs hen noemen: hefbomen. Elke hefboom wordt geflankeerd door praktische hands-on tips en handvatten in een kader (maakt deze onmiddellijk herkenbaar) die je onmiddellijk in de praktijk kan toepassen. Een voorbeeld: ‘hoe je jezelf kan voorstellen’; immers het begin van elke zorgrelatie. 
Het boek is ook zeer gestructureerd opgebouwd waardoor het zeer makkelijk leest en je onmiddellijk al de nodige informatie bij de hand hebt; alsook een luik ‘leesvoer’ zodat je snel, bij elke hefboom interessante lectuur vindt.

Een rode draad doorheen dit boek is een basishouding van oprechte, onbevooroordeelde nieuwsgierigheid door oprechte eenvoudige vragen te stellen, niet alleen aan de patiënt maar ook aan jezelf. Elk item dat besproken wordt is een evidentie en zeer herkenbaar; de meerwaarde in dit boek is dat er ingegaan wordt op hoe dit in praktijk te brengen in acht genomen protocollen, procedures, minder of andere personeelsbezetting en dergelijke meer.
Hoe werken aan een zorgrelatie in dit kluwen? Deze benadering neemt onmiddellijk de wind uit te zeilen van de ‘ja, maar’ replieken.

Ook andere minder evidente onderwerpen worden niet uit de weg gegaan, zoals het ongeschreven verwachtingspatroon dat het moet klikken met iedereen en het uitgeholde begrip ‘de patiënt staat centraal’. De zorgrelatie staat centraal, niet de patiënt.

Dit zakboekje levert wat het belooft; de 3 kernthema’s ontpoppen zich tot 15 praktische hefbomen, makkelijk en snel te implementeren,  en uitnodigend tot zelfreflectie. Deze hefbomen zijn essentieel om in verbinding te komen met de patiënt op een authentieke manier om zo een gelijkwaardige zorgrelatie op te bouwen.  Dit zijn geen wereldschokkende nieuwe openbaringen, integendeel: wat we al weten wordt nu ook benoemd, dat vergroot ons bewustzijn én, zeer belangrijk, geeft tips en handvatten om mee aan de slag te gaan in de dagdagelijkse praktijk. De gebruikte, zeer herkenbare voorbeelden ondersteunen dit doelgericht.

Als je op een vlotte manier meer wil weten over persoonsgerichte zorg en hoe hiermee aan de slag te gaan is dit zeker een boekje dat je bij de hand wil hebben.
Deze drie auteurs hebben elk op zich hun palmares reeds verdiend in het zorglandschap en laten weerom blijken met dit boekje waarom.

Het doelpubliek bevindt zich zeker in het zorglandschap. In eerste instantie is het gericht naar de ziekenhuisomgeving maar als je daar doorheen kijkt is het in elke zorginstelling implementeerbaar.
De schrijfstijl die men hanteert is zeer laagdrempelig, herken- en begrijpbaar voor iedereen.  Dit was ook de opzet en daar is men zeker in geslaagd.