Weinig slaap nodig hebben verdient een pluim

We hebben de neiging om weinig slapen of weinig slaap nodig hebben te zien als iets positiefs. Iets om over te pochen. Denk aan politici die urenlang ’s nachts vergaderen, aan topmanagers die opscheppen over hoe vroeg ze opstaan en aan pubers die stoer doen over een nachtje doordoen.

Aan gezondheidsadviezen als ‘beweeg genoeg’ of ‘eet gezond’ wordt veel meer aandacht besteed dan aan ‘slaap voldoende’. Alsof voldoende slaap enkel een teken van luiheid is en geen impact heeft op onze gezondheid. Onderzoek leert ons dat wie systematisch te weinig slaapt, er vroeg of laat de gevolgen van ondervindt.

De ene persoon heeft meer slaap nodig om zich goed te voelen en goed te functioneren dan de andere.

Je kunt je dus beter niet spiegelen aan anderen wat slaaptijd betreft, maar proberen een ritme te vinden waarbij je je goed voelt. Het heeft ook geen zin om iedereen in hetzelfde keurslijf te dwingen, of om mensen in negatieve of positieve zin te beoordelen op basis van hun slaapbehoefte. Het heeft niets te maken met verdienste, wel met aanleg.

Begrip voor individuele verschillen is belangrijk, ook op maatschappelijk vlak. Niet iedereen voelt zich even goed bij het ‘9 tot 5-rooster’ waaraan de meesten van ons zich moeten houden op het werk en op school. En dat kan ook impact hebben op onze prestaties. Een recent Nederlands onderzoek toonde aan dat de meeste leerlingen het eerste lesuur minder goed presteren dan later op de dag.