In tijden van wereldwijde mobiliteit en communicatietechnologie gaan mensen soms op zoek naar buitenlandse hulp bij het vervullen van hun kinderwens. Een complexe (en dure) onderneming, maar het is wel mogelijk.
Wim en zijn partner bouwden hun gezin uit met de hulp van twee Californische draagmoeders.
Ze onderzochten eerst de mogelijkheid van adoptie. Buitenlandse adoptie was onmogelijk omdat veel landen geen kinderen willen laten adopteren door homoparen. Binnenlandse adoptie kon wel. Het geschiktheidscertificaat van Wim en zijn partner was zelfs al binnen, maar uiteindelijk was de wens naar genetisch eigen kinderen toch zeer groot.
Ze kwamen in contact met een Amerikaans agentschap dat instaat voor de begeleiding van draagmoederschap. Via hen vonden ze een draagmoeder voor hun oudste zoon, en anderhalf jaar later kwam er met een andere draagmoeder nog een baby bij.
De draagmoeders zijn niet de genetische moeders van de kinderen. Dat is in de VS niet toegestaan. Er was dus ook een eiceldonor nodig om tot een zwangerschap te komen. De embryo’s die tot stand komen uit de eicel van de donor en de zaadcellen van de wensvader werden gescreend op aandoeningen.
Wim, zijn partner, hun 2 zoontjes (nu kleutertjes) en de draagmoeders stellen het vandaag goed. De kindjes hebben hun draagmoeder al ontmoet.
Het geld dat de draagmoeder ontvangt voor haar hulp mag niet haar hoofdinkomen vormen, daar zag het agentschap op toe. Eén van de draagmoeders kon dankzij het extra geld een diploma behalen.
Het gezin van Wim en de draagmoeders houden contact met elkaar via sociale media. Bovendien was er ruimte voor een reis naar Californië met de kinderen.
Beroep doen op een buitenlandse draagmoeder is niet voor iedereen weggelegd, het is niet goedkoop. Medische kosten, onkosten bij de zwangerschap, verzekeringskosten en vliegreizen zijn voor rekening van de wensouders.
Toch kijkt Wim tevreden op de procedure terug. Hij benadrukt dat de keuze voor de VS en het agentschap waarmee ze werkten, helemaal geen toeval was. Californië heeft een gunstige wetgeving. Men heeft er ruime ervaring met fertiliteitstrajecten met draagmoeders. Dat kan moeilijk vergeleken worden met de praktijken in onder meer India en Oekraïne. Het komt er dus op aan je op voorhand goed te informeren.
Benieuwd naar het volledige verhaal van Wim (in het Engels), je vindt het hier.
