Hoe verloopt de medische procedure?

De wensouders hebben een draagmoeder gevonden, de screening is positief verlopen, alles is klaar om aan de medische procedure te beginnen. Maar, hoe verloopt die eigenlijk?

Hoogtechnologisch draagmoederschap

Bij hoogtechnologisch draagmoederschap gebruikt men geen eicel van de draagmoeder. De baby is dus niet haar genetisch eigen kind. De wensmoeder of een donor zorgt voor een eicel. Er is dus een medische ingreep in een fertiliteitscentrum nodig, vandaar de naam hoogtechnologisch.

De wensmoeder/eiceldonor ondergaat een hormonale behandeling waardoor ze eicellen aanmaakt. Tijdens een medische ingreep worden de eicellen weggenomen. In het labo wordt de eicel bevrucht met het sperma van de wensvader. Het embryo dat tot stand komt wordt ingebracht bij de draagmoeder, waar een zwangerschap kan ontstaan.

Het gaat dus om een ivf-procedure, alleen wordt het embryo niet ingeplant bij de wensmoeder.

Laagtechnologisch draagmoederschap

De draagmoeder schenkt zelf een eicel. Ze zal dus zwanger zijn van een kind waarmee ze een genetische band heeft. Opmerkelijk is dat hierbij strikt genomen geen fertiliteitscentrum nodig is. Uiteraard vinden de meeste gevallen van laagtechnologisch draagmoederschap wel in een fertiliteitscentrum plaats. Maar goed ook, op die manier worden mensen begeleid.

De wensvader zou ook de draagmoeder kunnen bevruchten. Over die gevallen hebben we geen gegevens, ze blijven als het ware ‘onder de radar’. Er wordt algemeen van uit gegaan dat het wel gebeurt.

Bij laagtechnologisch draagmoederschap wordt de draagmoeder hormonaal gestimuleerd zodat ze eicellen aanmaakt. Het sperma van de wensvader wordt bij haar ingebracht, zodat een zwangerschap kan ontstaan. Het gaat dus over kunstmatige inseminatie.