Waarom mag je geen baby verkopen?

Waarom mag je eigenlijk niet meer dan een kostenvergoeding betalen voor een draagmoeder?

De wetgever heeft geen goed oog in commercieel draagmoederschap en daar zijn verschillende redenen voor:

• Analogie met andere vormen van donatie: schenken van lichaamsmaterialen moet altruïstisch zijn, denk maar aan bloed-, orgaan- of spermadonatie. Wetgevingen daarover vermelden dit expliciet.
• Betaling zou de kosten voor de wensouders omhoog stuwen. Dat zou de ongelijkheid tussen mensen eerder vergroten dan verkleinen.
• Men wil uitsluiten dat mensen om niet-medische redenen gebruik maken van draagmoederschap in het idee dat men er “toch gewoon voor betaalt”.
• Als betaling verboden is, daalt de kans op uitbuiting van de draagmoeder. Niemand moet het “voor het geld doen”, meer zelfs, het mag niet. Als commercieel draagmoederschap wel wordt toegestaan, stijgt het risico dat draagmoeders uitgebuit worden.
• Het is moeilijk om een redelijke prijs te betalen voor een zwangerschap en bevalling voor iemand anders. Het is een daad van solidariteit en de wetgever meent dat voor zo een dienst geen prijs te bepalen is. [1]

Bron: Belgisch Raadgevend Comité voor Bio-ethiek (2004), Advies betreffende draagmoederschap.

Noot

Draagmoeder betekent hier ‘persoon die zwanger is voor een ander’. We weten dat de term niet voor iedereen de lading dekt. De persoon die zwanger is, heeft immers niet de bedoeling een moeder/ouderschapsrol op te nemen. Bij een alternatief als “draagvrouw”, ligt het accent op het geslacht van de persoon, wat niet voor iedereen correct of comfortabel aanvoelt. We houden hier de term draagmoeder aan vanwege de herkenbaarheid en bedoelen hiermee niemand uit te sluiten.