Hoe werkt eicellen invriezen?

Om eicellen te kunnen invriezen, wordt de aanmaak van eicellen eerst hormonaal gestimuleerd. Zo kunnen voldoende eicellen worden weggenomen voor bewaring. Wil je later de eicellen gebruiken? Dan volgt een IVF-behandeling.

Stimulatie

Tijdens een natuurlijke cyclus ontwikkelt zich meestal 1 eicel. Dat is weinig. Daarom stimuleert men de groei van eicellen als je wil invriezen.

• De hormoonstimulatie gebeurt met injecties die je thuis zelf toedient, of eventueel met hulp van een thuisverpleegkundige.
• Normaal duurt de stimulatie een 2-tal weken. Wie dringend een medische behandeling moet krijgen, ondergaat een complexere hormoonbehandeling. Of men zoekt alternatieven om de stimulatietijd te omzeilen. Bij eierstokweefsel invriezen of onrijpe eicellen oppikken en laten uitrijpen in het labo, is geen stimulatie nodig. De resultaten zijn bijzonder hoopgevend, al is daar nog wetenschappelijke oppuntstelling van de techniek nodig.
• Hoeveel eicellen zich ontwikkelen, verschilt van persoon tot persoon. Een 10-tal eicellen per cyclus is heel mooi.
• De kans op een succesvolle zwangerschap is 6 tot 9% per eicel. Dat betekent dat een 20-tal eicellen invriezen aangeraden is voor een redelijke slaagkans. Vaak is er dan ook meer dan één stimulatie nodig.

Bewaring

• Eicellen bewaren gebeurt in een eicelbank. Ziekenhuizen met een eicelbank hebben daarvoor een speciale licentie van de overheid. Die garandeert dat de procedures en de opslag aan de hoogst mogelijke kwaliteitsvereisten voldoen.
• Een eicelbank is steeds verplicht om tot tien jaar bewaring te voorzien. Na die (wettelijke) bewaartijd kan je het bewaren jaarlijks verlengen. Tien jaar is heel wat als je op je 35ste eicellen invriest. Maar dezelfde termijn geldt ook voor jonge meisjes die eicellen invriezen voor een kankerbehandeling. Dan is verlenging vaak wel nodig.
• Meteen de reden waarom fertiliteitscentra erop staan dat patiënten adreswijzigingen doorgeven. Soms moeten zij mensen terugvinden die jaren geleden eicellen hebben ingevroren om te weten wat ermee mag gebeuren.

In-Vitrofertilisatie of IVF

• Een ingevroren eicel gebruiken, gebeurt in principe in het ziekenhuis waar de eicel bewaard werd.
• De eicel wordt bevrucht met een zaadcel van de partner of een donor via IVF. Het embryo dat daaruit ontstaat, wordt in de baarmoeder geplaatst.
• Een beperkt aantal van de ingevroren eicellen wordt later effectief gebruikt. Van de kankerpatiëntes die invriezen, keert ongeveer 25% terug. Bij personen die om andere redenen invriezen ongeveer 10%. Let op, de techniek is in ons land pas tien jaar in gebruik. Nu zeggen welk percentage van de ingevroren eicellen gebruikt wordt, geeft geen juist beeld. Wie in 2009 als jonge kankerpatiënte eicellen liet invriezen, zal die misschien later nog gebruiken. Op een juist beeld is het nog even wachten.

Terugbetaling

• Het invriezen van eicellen bestaat uit een aantal stappen: consultaties en onderzoeken, de hormoonstimulatie, het wegnemen van de eicellen en de bewaring. Aan elke stap is een prijskaartje verbonden.
• Wil je eicellen invriezen, dan betaal je (afhankelijk van het centrum) € 1500 tot € 2500 voor een cyclus.
• Er is enkel in specifieke medische situaties terugbetaling door de ziekteverzekering: voor een kankerbehandeling of stamceltransplantatie.
• Kom je niet in aanmerking voor terugbetaling dan draag je de volledige kost zelf.
• Wil je de eicellen later gebruiken om zwanger te raken, dan onderga je een IVF-behandeling. Zes IVF – pogingen worden terugbetaald.